Fajnym i pożytecznym elementem mesha jest zdolność przekierowywania ruchu sieciowego w przypadku braku łączności z którymś z węzłów. Zazwyczaj istnieją wtedy inne ścieżki, którymi mogą płynąć dane (w sieci mesh przeważnie istnieje redundancja połączeń).
Przykładowo dostępne są trzy węzły, o numerach 1, 3 oraz 5. Na rysunku komunikacja odbywa się bezpośrednio pomiędzy 3 i 5:
W przypadku np. awarii interfejsu obsługującego łączność trasą 3 na węźle numer 3, mesh wyszukuje alternatywną trasę (na rysunku trasy 1 oraz 2):
Działanie to, razem z wyborem najkorzystniejszej trasy obsługiwane jest przez protokół routingu mesh (Dla 802.11s jest to HWMP, dla Mikrotika HWMP+). W routerze Mikrotika wszystko zależy od wpisów w tablicy połączeń FDB. Jeśli węzeł nie odpowiada na okresowe komunikaty kontrolne, wpis jest tymczasowo usuwany a protokół wyszukuje inny wpis, który prowadzi do celu oraz jego metryka jest najlepsza.
Tablica FDB była omówiona w jednym z poprzednich wpisów.
W przypadku nadmiarowych połączeń działających bez zakłóceń, mesh może rozdzielić ruch sieciowy równomiernie na dwa kanały:
Dane docierają do węzła numer 3 równocześnie wszystkimi trasami (1, 2 oraz 3).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz