Standard 802.11s jest obecnie opracowywaną i niezatwierdzoną jeszcze przez IEEE (ang. Institute of Electrical and Electronics Engineers - Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników) częścią standardu 802.11, który definiuje działanie kratowych sieci bezprzewodowych.
802.11s wystartowało jako grupa badawcza we wrześniu 2003 roku. Zostało grupą zadaniową standardu 802.11 w lipcu 2004 roku. Propozycje do standardu można było składać od maja 2005 roku. 15 propozycji zostało dopuszczonych do głosowania, które odbyło się w lipcu 2005 roku. Po serii eliminacji i łączeń propozycji, podzielono je na dwie grupy:
- SEE-Mesh
- Wi-Mesh
Propozycja SEE-Mesh była wspierana przez firmy: Intel, Nokia, Motorola, NTT DoCoMo oraz Texas Instruments. Jako część tej propozycji, Intel wprowadził tzw. mesh portals (portale mesh). Portale mesh pozwalają połączyć nowe sieci typu mesh z innymi standardami sieciami bezprzewodowymi.
Propozycja Wi-Mesh została przedstawiona przez tzw. WiMA (Wi-Mesh Alliance), w skład którego wchodziły następujące firmy oraz organizacje: Accton, ComNets, InterDigital, NextHop, Nortel, Philips, Extreme Networks, MITRE, Naval Research Laboratory, Swisscom Innovations oraz Thomson. Przewidywała ona współdziałanie urządzeń w sieci mesh bez względu na ich producenta. Pozwalała na stosowanie sieci kratowych we wszystkich popularnych zastosowaniach (klienci indywidualni, małe przedsiębiorstwa, korporacje, wojskowość).
Stały się one wspólną propozycją w styczniu 2006 roku i zostały zaakceptowane jako draft (szkic) o oznaczeniu D0.01 po jednogłośnym głosowaniu w marcu 2006 roku.
Prace związane ze standardem IEEE 802.11s obejmują kilka obszarów:
- zagadnienia związane z topologią
- wyszukiwanie tras
- sposób przekazywania danych po trasach
- bezpieczeństwo
- zarządzanie ruchem przechodzącym przez węzły
- zarządzanie siecią
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz